Kościół Franciszkanów

Gotycki kościół Świętej Trójcy, przez opolan zwany kościołem Franciszkanów, to jedno z najważniejszych miejsc dla historii miasta. W jego podziemiach znajduje się nekropolia Piastów opolskich, którzy władali Opolem i księstwem od XII niemal do połowy XVI w. W świątyni pochowano 14 książąt i księżnych tych ziem; tylko trójka spoczęła w innych miejscach. Ktoś, kogo fascynują czasy średniowiecznych władców, koniecznie powinien ją odwiedzić. 

Ulica Zamkowa, po lewej Kościół Franciszkanów, ok. 1890.

Kościół Franciszkanów i nieistniejąca już kamienica Złota Jedynka, lata 20.
 

Znajdują się tu grobowce fundatorów kościoła i klasztoru franciszkanów w Opolu - Bolesława I, Bolesława II i Bolesława III oraz księżnej Anny Oświęcimskiej. W podziemiach, pod prezbiterium, spoczęli natomiast pozostali książęta opolscy, m.in. Władysław II Opolczyk, fundator Sanktuarium Jasnogórskiego czy księżna Elżbieta, wnuczka króla Władysława Łokietka. 

Nagrobek książąt Bolesława I i Bolesława II, fot. A. Parkitna

Zakon franciszkanów osadzony został w Opolu w połowie XIII wieku. Pierwsza źródłowa wzmianka na jego temat pochodzi z 1287 r. W 1359 roku kościół został konsekrowany pod wezwaniem Świętej Trójcy i Najświętszej Maryi Panny.

Plac Wolności, widok w stronę Kościoła Franciszkanów, lata 30.

Przez wieki trawiły go wojny i kolejne pożary. Od 1820 aż do II wojny światowej świątynia należała do ewangelików. Warte uwagi są kaplice: Matki Boskiej Częstochowskiej, Serca Pana Jezusa, św. Jadwigi oraz kaplica św. Anny zwanej Piastowską oraz dobrze zachowany, wczesnogotycki fresk z 1320 r., przedstawiający scenę ukrzyżowania Jezusa, obok którego stoją jego Matka i św. Jan. W czasie potopu szwedzkiego znajdowała się w nim kancelaria króla Jana Kazimierza. To tu, prawdopodobnie, w refektarzu klasztornym w 1655 roku, ogłoszono tzw. uniwersał królewski wzywający naród polski do powstania przeciwko Szwedom.

Kaplica Św. Anny, fot. A. Parkitna

Południowa pierzeja rynku. Widok w stronę Kościoła Franciszkanów.